|
|
t Volk is de HEER vergeten (2: 1- 4: 4)
|
Jeremia 02
01Ik kreeg dizze bosschop van de HEER:
02"Goa hèn, toet Jeruzalem t in oren: Zo zegt de HEER:
Ik bedenk mie hou traauw of ie wazzen in joen jonge joaren,
hou laif ie mie haren dou ie net mien bruud wazzen,
hou of ie mie volgden in woestijn,
t laand doar nait zaaid wordt.
03Israël was de HEER zien haaileg bezit,
eerste vrucht van zien laand.
Elk dij der van eten duurde, mos t ontgelden,
ellèn kreeg e over kop
- godssproak van de HEER.
04Luster noar t woord van de HEER,
hoes van Jakob en ale noazoaten van Israël.
05Zo zegt de HEER:
Wat veur verkeerds vonden joen veurolden in mie,
dat ze bie mie votgoan binnen,
achter dingen van niks aanlopen,
en zulm net zokke lu van niks werden?
06Zai vruigen nait: 'Woar is de HEER
dij ons oet Egypte hoald het
dij ons deur woestijn brocht,
dat kontraain van steppen en baargkloven,
dat dreug en duuster laand,
doar gain mensk deurhèn trekt,
doar gainain touholdt.'
07Ik heb joe in n vruchtboar laand brocht,
van zien heerleke vruchten luit ik joe lekker eten.
Mor ie wazzen der nog mor naauw of ie onteerden mien laand,
dat ik n hekel kreeg aan mien aigen grond.
08Priesters vruigen nait: 'Woar is de HEER?'
Kenners van wet hebben van mie gain verstand.
Laaiders van t volk binnen mie ontraauw worden.
Profeten gingen bie Baäl in dainst,
ze laipen achter goden heer dij nait helpen kinnen.
09Doarom span ik n rechtszoak aan
tegen joe en joen klaainkinder
- godssproak van de HEER.
10 Voar noar aailanden van Kittiërs,
stuur lu noar Kedar, en kiek mor ais,
of zukswat ooit eerder veurvalen is.
11 Is n volk ooit van goden veraanderd?
En dat binnen nog èns gain goden!
Mor mien volk het zien machtege God ombuut
veur n god dij nait helpen kin.
12 Hemel, krieg schrik ter mor van te pakken!
Huver en tril der mor over
- godssproak van de HEER.
13 Mien volk het dubbeld verkeerd doan,
ze hebben mie verloaten, wèl van levend wotter,
en muiken zok regenbakken
dij lekken en gain wotter holden.
14 Israël is toch gain knecht,
hai is ook toch nait as sloaf geboren?
Hou is e den roof worden
15 doar laiwen tegen tekeer goan?
Ze hebben van zien laand n wildernis moakt,
zien steden binnen platbraand en verloaten.
16 Alderdeegs lu van Memfis en Dafne
scheren joe de koppen koal.
17 Komt joe dit nait over
omdat ie de HEER, joen God, verloaten hebben,
dou hai joe laaidde op joen tocht?
18 Woarom mos ie zo neudeg noar Egypte
en Nijlwotter drinken?
Woarom noar Assyrië
veur t wotter van Eufraat?
19 Joen aigen misdoad zel joe stravven;
joen ontraauw veroordailt joe.
Begriep dat mor goud hou min en maal t is,
om de HEER, joen God, te verloaten
gain ontzag veur mie te hebben
- godssproak van de HEER, God van de machten.
20 In laankmanstieden heb ie joen juk ofschud,
joen strèngen stokkendtrokken.
Ie zeden: 'Ik wil nait laanger dainen!'
Mor op elke hoge heuvel
en onder elke gruine boom,
lag ie der as n hoer bie.
21 Ik heb joe plant as n oetkeurde wiendroef van t alderbeste soort.
Woarom heb ie joe tegen mie keerd
om n bedurven en wilde stroek te worden?
22 Al was ie joe ook mit loog
en al bruuk ie k-wait-nait-houveul zaip,
joen schuld is veur mie nait oet te wasken
- godssproak van de HEER.
23 Hou duur ie te beweren:
'Ik bin nait onnuur;
ik bin Baäls nait achternoalopen'?
Kiek mor wat of ie in t daal oetspoukten,
besef wat ie doan hebben,
net n jonge kemeel, dij drifteg hènneweer draft,
24 n wilde ezelin, wènd aan woestijn,
dij gaail in hakken lucht opsnoft,
nait te holden, zo hengsteg.
Ezels vinden heur mit gemak,
in poartied is ze mor zo te pakken.
25 Paas op, ie lopen joen vouten stokkend;
keel verschruit joe van dörst.
Mor joen antwoord was: 'Dut niks!
Ik hol van dij vremde goden;
doar loop ik achteraan.'
26 Krekt as n daif beschoamd staait as e overlopen wordt,
zo staait t hoes van Israël sneu te kieken
mit zien keunenks en hoge heren,
zien priesters en profeten.
27 Ze zeggen tegen n stok holt:
'Ie binnen mien voader,'
tegen n stain:
'Ie hebben mie t leven geven.'
Ze hebben mie rug toukeerd en nait t gezicht,
mor as ter knipt, roupen ze:
'Kom toch, help ons!'
28 Woar binnen goden den,
dij ie veur joe moakt hebben?
Loat dij mor in t èn kommen en joe helpen as ter knipt.
Juda, ie hebben ja net zoveul goden as steden!
29 Hou woag ie t mie aan te kloagen?
Elkenain is rebels tegen mie worden
- godssproak van de HEER.
30 Vergees heb ik joen kinder prugeld,
niks hebben ze der van leerd.
Joen sweerd het joen profeten verslonden,
of was t n verscheurende laiw.
31 Ie, lu van dit geslacht, geef acht op t woord van de HEER:
Heb ik veur Israël n woestijn west,
of n kontraain van dikke duustern?
Woarom zegt mien volk den:
'Wie willen vrij omstrunen,
wie kommen nait bie joe weerom'?
32 Zel n wichtje heur pronk vergeten,
of n bruudje ooit heur sier?
Mor mien volk het mie vergeten, k wait nait hou laank.
33 Ie waiten t pad ja wel as t om vrijersvouten gaait.
Minste van vraauwlu kin der nog wat van leren.
34 Alderdeegs aan zeum van joen klaid
zit bloud van onschuldege mensken,
van lu dij nait bie inbroak overlopen binnen.
35 En den duur ie nog te beweren:
'Ik kin der niks aan doun,
mien schuld is t nait!'
Nou ie zeggen: 'Ik kin der niks aan doun,'
doag ik joe veur t gerecht.
36 t Schient joe nait stoer te valen n aander pad in te sloagen.
Mor ook Egypte zel joe nait touvalen,
en mit Assyrië is t nait aans.
37 Ook doar vandoan kom ie weerom
mit handen omhoog.
Want de HEER het van zok ofstöt doar ie vertraauw in haren.
Mit heur zel ie niks kloar kriegen."
|
Jeremia 03
01"As n man zien vraauw votstuurt en zai gaait vot om te traauwen mit n aander, zel hai ooit den nog bie heur weeromkommen? Is dit laand den nait onteerd? Ie hebben joe ofgeven mit alderhande vrijers en nou wil ie bie mie weeromkommen - godssproak van de HEER.
02Is ter op heuvels wel n stee
doar ie joe nait bruken loaten hebben?
Aan kaant van weg zit ie te wachten
zo as n Arabier in woestijn.
Zo heb ie dit laand onteerd
mit joen klongelderij en wangedrag.
03Dou regen tegenholden wer
en veujoarsregen ook nait kwam,
bleef ie bretoal rondkieken -
krekt as n hoer.
04En nog duur ie te roupen:
'Ie binnen mien voader,
mien vrund van jongs òf aan.
05Hai blift nait kwoad,
is nait gedureg oet op vroak.'
Dat zeg ie, en in tied dou ie
t aine kwoad noa t aander."
06In tied van keunenk Josia zee de HEER tegen mie: "Hestoe zain wat Israël, dij ofvalege, hom leverd het? Hou of dij op baargen bie elke gruine boom omklongeld het?
07Ik dochde: As ze doar altmoal genog van het, komt ze wel bie mie weerom. Mor dat dee ze nait! Heur zuster Juda, dat onbetraauwboar wicht, haar t vernomen.
08Ze haar zain dat ik Israël, dij ofvalege, om heur klongeln verstöt haar en heur n bewies van oftraauwen doan. Mor heur zuster Juda, dij onbetraauwboare, luit zok doar nait deur ofschrikken, zai ging zulm ook aan t klongeln.
09Zunder zok woaraarns wat van aan te trekken, onteerde ze t laand mit heur lichtzinnege klongelderij. Ze speulde de hoer mit goden van stain en van holt.
10 Noa aal dij bedrieven kwam heur zuster Juda, dat onbetraauwboar wicht, wel weerom; mor mainen dee ze der niks van, ze dee mor zo - godssproak van de HEER."
11 Dou zee de HEER tegen mie: "Israël, dij ofvalege, is nog haaileg vergeleken bie Juda, dat onbetraauwboar ding.
12 Keer die noar t noorden en roup:
Kom weerom, ofvaleg Israël - godssproak van de HEER.
Ik bin nait kwoad meer op joe.
Nee, ik bin genoadeg,
ik wil nait aalgedureg hoagels blieven
- godssproak van de HEER.
13 Allenneg, geef tou dat ie schuld haren,
beken dat ie rebels west hebben tegen de HEER, joen God;
dat ie joe ofgeven hebben mit vremde goden
onder elke gruine boom,
en nait noar mie lusterd hebben
- godssproak van de HEER.
14 Kom weerom, ofvaleg volk - godssproak van de HEER. Ik bin joen boas, ik hoal ain oet elke stad vandoan en twij oet elke stam, en zel joe noar Sion brengen.
15 Ik geef joe hedders dij mie aanstoan, dij joe laaiden zellen mit verstand en begrip.
16 As ie n haile sjène worden in dij tied en slim aanwazen in t laand - godssproak van de HEER - den zel men nait meer over aark van t verbond mit de HEER proaten. t Zel bie gainent meer in kop opkommen, men denkt ter alderdeegs nait meer aan. Gainain het ter verlet om en der veur in stee wordt ter ook gain nije meer baauwd.
17 Dij tied zel Jeruzalem haiten: 'Troon van de HEER.' En ale stammen kommen doar bie nkander om noam van de HEER te eren. Wat of heur minne haart heur ingeft, zellen ze nait meer doun.
18 In dij tied zel Juda zok weer bie Israël aansloeten en mitnkander kommen ze oet t noorden vandoan op t laand òf dat ik aan heur veurolden doan heb.
19 Ik dochde: Wat zol ik joe geern as kinder van mie behandeln,
joe n kostelk laand geven,
mooier as dat wat welk aander volk ook ooit aarfd het!
Ik dochde: Ie zellen mie joen Voader nuimen
en joe nait van mie ofkeren.
20 Mor krekt zo as n vraauw ontraauw wordt aan heur man,
zo bin ie, Israël, mie ontraauw worden
- godssproak van de HEER.
21 Op högten heurt men haard hoelen:
Israëls kinder schraiven en smeken.
Ze binnen t verkeerde pad opgoan,
de HEER, heur God, hebben ze vergeten.
22 Kom weerom, ofvaleg volk,
den zel ik joe ofhelpen van joen min gedrag.
Den zel ie zeggen:
'Hier bin we! Wie kommen bie joe weerom,
want ie, de HEER, binnen ons God.
23 Joa, t is zo, t gedounte op högten en op baargen is bedrog.
Joa, wis en woar, bie de HEER, ons God, is ter behold veur Israël.
24 Van jongs òf aan verslindt Baäl ons volk heur femiliebezit,
schoapen en koien, zeuns en dochters.
25 Wie liggen der bie veur schandoal,
doeknekt onder oneer,
want tegen de HEER, ons God, heb we zundegd,
wiezulm en ons veurolden,
van kinds òf aan, tot vandoag aan dag tou.
Wie hebben nait lusterd noar de HEER, ons God.'
|
Jeremia 04
01As ie weerom willen, Israël,
mag ie weer bie mie kommen
- godssproak van de HEER.
As ie ofgoden oproemen
en der nait veur mie vandeur goan,
02as ie sweren: 'Zo wis as de HEER leeft',
en doun wat echt is, eerlek en woar,
den zellen de volken zok mit hom gelokkeg priezen,
joa, ze zellen blied wezen mit hom.
03Dit zegt de HEER ja tegen t volk van Juda en tegen Jeruzalem:
Moak nij laand kloar
en zaai nait maank stiekels.
04Lu van Juda en volk van Jeruzalem,
besnie joe veur de HEER,
leg joen haart open.
Aans lucht mien kwoadens weer op as vuur,
en blust wordt dij brand deur gainain.
Zo min is joen doun.
|
|
